A relación entre a literatura e a música unha das máis antigas e fructíferas colaboracións que se producen entre distintas manifestacións artísticas.
Dende este blog, pretendemos dar a coñecer á comunidade educativa do CEIP San Xoán de Becerreá, este enriquecedor espazo artístico.
Igualmente, pretende imbuir no noso sentir á proximidade doutras culturas, o recpecto polas diferenzas, e abrir a nosa capacidade de escoita e visión a situacións novas, espertando a curiosidade por coñecer outras realidades visuais, sonoras e gustativas; implicando, ademáis do profesorado do centro ao servizo de comedor escolar.

PáXinas

sábado, 22 de noviembre de 2014

Soños árabes

LITERATURA:

Comezaremos cunha Exposición de Libros, desde a Biblioteca Escolar, de temática árabe: contos, arte, civilizacións... Estará na entrada do colexio e os libros serán prestados o xoves 4, no lecer.

O día 26 contaremos coa colaboración de Aziza e Naima, nais de Fátima Z., Ayoub, Asmae, Fátima A. e Muna. Elas achegarán ao noso Entre Letras "Un Conto Árabe", en dúas sesións, ás 12.30 para os nenos máis pequenos (E.I., 1º e 2º) e ás 13:00 para os demais. A partir das 13:45 farán unha demostración de decoración nas mans con henna, para todas as nenas que o desexen, á vez que nos explicarán o significado desta importante tradición.

A partir dese día, os alumnos de 2º, 5º e 6º elaborarán diferentes versións plásticas e literarias do conto, que se exporán no recuncho do Entre Letras, para todo o alumnado.

MÚSICA:

Nas clases de música, procuraremos unha achega á música árabe. En especial, atenderemos as suxestións de Aziza e Naima, pero tamén escoitaremos a Ara Malikianconsiderado un dos mellores violinistas actuais, de orixe armenio, hai un par de meses estivo de xira en Lugo, e deixounos marabillados co seu quefacer.


Podes ver aquí a Ara Malikian explicando e interpretando El Otoño, de "Las Cuatro Estaciones" de Vivaldi para nenos:




ARTE:

O Comedor Escolar recollerá, durante estes días, imaxes de Arquitectura árabe, unha ventá aberta ao mundo.

GASTRONOMÍA:

Na semana seguinte, teremos a ocasión de degustar un menú árabe no Comedor Escolar.




Gustavo Adolfo Bécquer nació el 17 de febrero de 1836 en Sevilla. Fue el quinto de ocho hermanos, aunque fue Valeriano el hermano con el que tuvo una profunda amistad.


Su padre fue Jose Domínguez Insausti, pintor costumbrista bien situado en Sevilla, y su madre Joaquina Bastida y Vargas, procedente de una familia acomodada.



El padre de Gustavo adoptó el apellido de Bécquer, ya que eran conocidos por él en Sevilla. Sus antepasados eran unos nobles comerciantes de Flandes que llegaron a Sevilla en el siglo XVII.


Cuando Gustavo tenía 5 años, murió su padre. Su madre con 8 hijos tuvo que enfrentarse a condiciones muy adversas. Por aquel entonces Gustavo estudiaba en el colegio de San Telmo en condición de huérfano de clase noble venida a menos. Y seis años después murió su madre.


Entonces los huérfanos fueron recogidos por su madrina Manuela Monnehay, mujer culta y bien situada, con una rica biblioteca particular, que Gustavo se dedicó a leer. Manuela quería que fuera comerciante pero Gustavo quería ser poeta. Como le gustaba dibujar, y tenía una gran sensibilidad para el arte, a partir de ese momento fue enviado al taller de dibujo del maestro Cabral Bejarano y después al de su tío Joaquín.


Desde muy joven escribió poemas referidos a amores no correspondidos. Empezó a escribir en revistas y periódicos. Valeriano ilustraba sus escritos.


Se marchó a Madrid con el deseo de triunfar en la literatura en 1854. Sufrió una gran decepción y sobrevivió en la bohemia de esos años. Contrajo una grave enfermedad. En Madrid conoció a Julia Espín, su amada, una preciosa chica de ojos azules.


¿Qué es poesía?, dices mientras clavas
en mi pupila tu pupila azul.
¿Qué es poesía? ¿Y tú me lo preguntas?
Poesía... eres tú.

En 1861 contrajo matrimonio con Casta Esteban, pero no fueron felices. A partir de entonces publica Rimas y Leyendas en revistas. Después de esta etapa, su hermano Valeriano y Gustavo se separan de sus esposas, y se trasladan a Toledo con sus hijos. La muerte de Valeriano, en septiembre de 1970, hizo que Gustavo muriera tres meses después. El 23 de diciembre, un día después de su entierro, sus amigos se reunieron para ayudar a su viuda y sus tres hijos, publicando sus obras al año siguiente.